Meten is weten.

Ok, dus ik was het weer niet geworden in #JANUari. Dus geen tweede Disney halve marathon voor mij. Had me zo leuk geleken met de dames van GL2R. Geen revanche op die 1e halve marathon, die ik met medereizigers “ontstoken klieren” en “keelontsteking” maakte. Maar dat geeft niet. Ik heb nog geinformeerd om zelf te gaan, maar ging daarna wel bij mezelf te rade. Waarom wil ik dat dan weer?

(teezily.com)

Ik heb de EERSTE Disneyland Paris Halve Marathon meegemaakt, mooier dan dat wordt het niet. En als ik me één gevoel ook nog goed voor de geest kan halen, was dat ik me redelijk ergerde  aan de mensen die ook meeliepen. Inderdaad, liepen!
Ja, die medaille zou nog mooier kunnen zijn, maar als ik eerlijk ben, gaat het me toch vooral om het park zelf. Ik wil gewoon met mijn kinderen door het park struinen, en het erdoor heen rennen was absoluut genieten voor een Disneyfan EN hardloopfan, maar dat heb ik dus al van mijn bucketlist kunnen afvinken.

Dus een nieuwe bezigheid in Februari; #FUNFEB van Stoerevrouwensporten.nl. Op mijn rustdagen neem ik zoveel mogelijk trappen op het werk, en thuis kan ik nog wel extra wandelen, fietsen of wat dan ook. Elke dag even bewegen, een mini-beetje omdat het moet, maar vooral om het leuk is. Gewoon elke dag even bewust met bewegen bezig zijn.

Een doel heb ik dus eigenlijk nog steeds niet, of eigenlijk doemt er nu langzaam eentje op. Nu ik ook baantraining volg, hoop ik toch wel wat sneller te worden. En ik vind het eerlijk gezegd ook wel lekker, om een tijdje 3-4x per week te trainen, maar wat kortere afstanden. Het elke zondagochtend 1,5-2,5 uur van huis zijn ging me vanaf december wel even tegen staan. Wellicht als het langer licht is, heb ik daar weer meer zin in.

Dus tijdens het schrijven, toch een doel bedacht.. Dus geen doelloze rondjes meer. Natuurlijk zorgt elk rondje ervoor dat je in beweging bent, dus het is nooit  helemaal voor niks. Ik ga dus proberen om wat sneller te worden.  Dus nu een 5k en een 10k uitzoeken om eens te kijken waar ik sta. Zelf uitvoeren heeft op de een of andere manier bij mij niet zo’n zin. Ik ben op de één of andere manier zonder publiek niet zo goed te motiveren als MET…

En ik lees net dat: Januari de slechtste maand is voor goede voornemens. Dit blijkt uit gegevens van StickK, een website die mensen helpt om persoonlijke doelen te bereiken door contracten met ze op te stellen. In januari genomen voornemens werden het minst vaak volgehouden. De maand met het hoogste succespercentage is augustus, wanneer je terugkomt van vakantie en sowieso weer moet wennen aan nieuwe routines.

OK, het is nog geen augustus, maar februari is geen januari, dus ik heb een kans!